تأثیر گل درمانی بر کاهش عواطف منفی کودکان دبستانی

چکیده: پژوهش حاضر به تعیین تأثیر گِل درمانی بر کاهش اضطراب، افسردگی و پرخاشگری در بین کودکان دبستانی پرداخته است. این پژوهش پیرو طرحی از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری، باگروه های آزمایش و کنترل است. جامعه ی آماری پژوهش در برگیرنده ی کودکان دبستانی 7 تا 12 ساله، مبتلا به نشانه های اضطراب، افسردگی و پرخاشگری در شهر تهران بوده است. پس از وارسی اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کودکان دبستانی 7-12 ساله به وسیله خرده مقیاس های افسردگی پرسش نامه cbcl، گروه های کنترل و آزمایش انتخاب شدند. گروه های کنترل در انتظار ماندند و گروه های آزمایش، تحت مداخله های گِل درمانی قرار گرفتند. در پایان جلسه های گِل درمانی، گروه های کنترل و آزمایش مجدداً به وسیله خرده مقیاس پرسش نامه cbcl ارزیابی شدند. در نهایت حدود 2 ماه پس از ارزیابی دوم، ارزیابی سوّم یعنی پی گیری انجام شد و در نهایت داده ها براساس تحلیل واریانس تکرار اندازه ها ( طرح آمیخته بین × درون گروهی) مورد تحلیل قرار گرفتند. f مشاهده شده ناشی از تحلیل نتایج به دست آمده نشان داد گِل درمانی توانسته است اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کودکان گروه آزمایش را نسبت به گروه کنترل کاهش دهد. این امر در پی گیری نیز ثبات مناسبی را دارا بوده است. با توجّه به تغییر و کاهش معنادار میزان اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کودکان، می توان از تاثیر گِل درمانی بر این متغیّر در کودکان دبستانی سخن گفت. هر چند پژوهش های آتی در گستره های سنّی متعدّد ، بیشتر می تواند به تدقیق نتایج یاد شده یاری رساند. کلید واژگان: گِل درمانی، هنر درمانی، کودکان دبستانی، اضطراب، افسردگی، پرخاشگری